Folie onder het betonpad heeft drie functies nl;

• tegengaan van onttrekking van water, welke nodig is voor de verharding van het beton
• glijfunctie tussen het beton en ondergrond, zodat de betonconstructie zich zonder belemmeringen vrij kan bewegen zonder veel weerstand
• bescherming van een later aan te brengen coating over het beton (dampspanningen tegengaan)

Als de ondergrond poreus is of zoveel zuigkracht bezit, zodat het water door capillaire werking uit het beton wordt gezogen, dan is folie noodzakelijk. Maar vanwege de hoge grondwaterstand in Nederland, met de hierbij behorende capillaire opstijging, zal folie veelal overbodig zijn.

Ja. Ten eerste, de folie dient als scherm tussen beton en ondergrond, hierdoor kan het beton uitdrogen en ontstaan er uitdrogingsscheuren. Er is geen vochttransport vanuit de ondergrond het beton in. Uitdrogingsscheuren is behoudens door overbelasting van de constructie, in 90% de oorzaak van scheurvorming in beton.

Ten tweede, doordat zwaardere delen zakken, zal het gehele waterpakket naar de toplaag worden gedrukt en hierdoor extra gevoelig worden voor plastische krimp.

Na het storten zullen de zwaardere delen in het mengsel zakken (grind) en het lichtere (water) zal hierdoor stijgen. Door dit verschijnsel ontstaat er een laagje water op het beton (bleeding). Doordat er folie onder het beton aanwezig is, zal er meer water als nodig is naar de bovenzijde stijgen. Er is nu ook een overmaat aan bleeding water aanwezig.

Onder invloed van temperatuur, luchtvochtigheid maar vooral windsnelheid, zal dit water verdampen. Zolang de wateruitstoot nog groter is dan de verdamping ziet men weinig aan het oppervlak. Omdat dit water uit de betonspecie verdwijnt, is er sprake van een volumevermindering. De specie zal krimpen. Bovendien zal de plastische betonmassa een kleiner volume willen innemen als gevolg van de oppervlaktespanning in het nog aanwezige water. Als deze volumevermindering op enigerlei wijze wordt verhinderd, zullen trekspanningen ontstaan. Worden deze spanningen te hoog, dan ontstaan plastische krimpscheuren. Het scheurpatroon dat hierbij optreedt, is vergelijkbaar met dat van uitdrogende klei.

Door afwerken middels het “vlinderen”, nadat het bleeding water is verdwenen, worden de plastische krimpscheuren dicht geschuurd, waarna de vloer wordt afgedekt met folie. Toch bestaat dan alsnog de kans dat de scheuren tijdens of na het vlinderen weer zichtbaar worden

Het toevoegen van kunststofvezels biedt een grotere zekerheid bij het beheersbaar maken van plastische krimpscheuren. Door deze vezels zal de matrix van scheurvorming zeer fijn verdeeld zijn.

Een voorbeeld: bij een temperatuur van de lucht en specie van 20 °C, een relatieve vochtigheid (RV) van 50% en een windsnelheid van 20 km/h treedt een verdamping op van 0,6 ltr. water per uur per m₂ betonoppervlak. Bij de samenstelling van de betonspecie zien we een hoeveelheid water van 160 ltr/m3. Dit betekent dat een 1 cm dik en 1 m² groot betonhuidje ongeveer 0,01 x 160 = 1,6 ltr. water bevat. Bij de gegeven weersinvloeden betekent dit, dat de toplaag reeds 1,6/0,6 = 2,7 uur na het storten van het beton is uitgedroogd.

Het gebruik van folie heeft zo zijn voor- en nadelen. Om enigszins plastische scheurvorming te voorkomen is het beter de ondergrond voldoende vochtig te maken. Een betoncentrale dient volgens de voorschriften een mengsel te leveren wat voldoende samenhang heeft, hierbij mag op het werk nooit water worden toegevoegd zonder de betontechnoloog van de centrale te raadplegen. Wel mag er extra plastificeerder worden toegevoegd.

Het geeft de voorkeur al het betonwerk in tocht- en waterdichte ruimtes te maken, dit om bv. weerinvloeden uit te sluiten, zodoende kan het betonmengsel de tijd krijgen om te verharden, dus neem extra maatregelen bij deur- en raamsparingen.

Mocht men toch buiten storten, let op de weersverwachting en neem hierop alvast je maatregelen zoals, vroeg storten, aanpassen mengsel, zorgen voor water ed.